Servet-i Fünun dönemi şiirinin genel özellikleri şunlardır:
* Bu dönem sanatçıları şiiri biçim bakımından değiştirmeyi amaçlamışlar ve bunu başarmışlardır.
* Parça güzelliği yerine bütün güzelliğini savunmuşlardır.
* Bir dizede bitmeyen cümleler (anjambman) kullanmışlarıdr.
* Yeni bir şiir dili kurmayı amaçlamışlar ve ağır, süslü, sanatlı bir dil kullanmışlarıdır. Servet-i Fünunun şiir dili böyledir.
* tiraje, şegaf, ibtika, takattur, lerzende, puşide vb. gibi sözcükleri eski sözlüklerden bulup çıkarmışlar ve kullanmışlardır.
* Arapça ve Farsça kurallarıyla ancak bu dillerde olmayan kelimeler türetmişlerdir. tebeşbüş, mükevkeb, mukmir,müşemmes, nevin vb.
* Alışılmadık tamlamalar kullanmışlardır. havf-i siyah (siyah korku), leyal-i girizan (kaçıcı geceler) vb.
* Aşırı heyecan belirten belirteç ve ünlemler kullanmışlardır.
* Serbest müstezatı başarı ile kullanmışlardır.
* Söz sanatlarına büyük önem verilmiştir.
* Bu dönem şiiri resim sanatından oldukça fazla etkilenmiştir. Tablo gibi şiirler yazılmıştır.
* Kafiye göz için değil kulak içindir anlayışı vardır.
* Yabancı sözcükler şiirlerde kullanılırken bunların Türkçe okunuşları esas alıarak kafiye oluşturulmuştur.
* Baskıcı rejimin sürmesi nedeni ile toplumsal konular yerine bireysel konular ele alınmıştır. Ancak topluluk dağıldıktan sonra toplumsal konulara eğilim başlamıştır.
* Bu dönem sanatçıları yine baskıcı reşim yüzünden gerçeklerden uzaklaşmış ve hayal dünyalarına sığınmışlardır.
* Arapça ve Farsça sözcüklerin sayıca çoğalması ile sanatlı üslup birleşince bu dönem şiirinin dili oldukça ağırlaşmış bu sebeple de servet-i Fünun dönemi şiiri sınırlı aydın kesim tarafından anlaşılacak bir duruma gelmiştir.
11.sınıf edebiyat·
12.sınıf edebiyat·
serveti fünun edebiyatı özellikleri·
serveti fünun sanatçıları·
serveti fünun şiirinin özellikleri·
serveti fünunda şiir·
serveti fünunun şiir dili
0 yorum:
Yorum Gönder